白楽天山保存会【公式】京都祇園祭学問成就合格祈願の山

Platforma modlitw o zdane egzaminy i osiągnięcia akademickie

Platforma Hakurakuten przedstawia miejsce spotkania chińskiego poety z dynastii Tang, Bai Juyi (Hakurakuten) oraz mieszkającego na starej sośnie buddyjskiego mistrza Zen, Dōrina. Bai Juyi stoi w białej szacie z diademem dynastii Tang na głowie, trzymając oburącz shaku i słucha uniżenie odpowiedzi mistrza Dōrina. Ten zaś siedzi na korze sosny w purpurowej szacie i nakryciu głowy koloru indygo, trzymając w ręku buddyjski różaniec oraz laskę hassu. Zapytany przez Bai Juyi o esencję nauk buddyjskich mistrz Dōrin odpowiedział „Nie czynić zła i czynić dobro”, na co Bai Juyi stwierdza „Coś takiego wie nawet dziecko”.
„Dokładnie. Jednakowoż, czyż nie jest to zadanie trudne nawet dla osiemdziesiąt letniego starca?” tłumaczy mistrz budząc podziw poety. Platforma ta kojarzona jest z osiągnięciami akademickimi, ponieważ Bai Juyi szukał na niej oświecenia.

Najstarszy festiwal na świecie, czyli Festiwal Gion

Festiwal Gion to święto boga chramu Yasaka, Susanoo, który wraz z rodziną raz do roku jest obnoszony podczas procesji po mieście swoich wiernych w trzech kapliczkach mikoshi. Jest on organizowany nieprzerwanie od roku 1100 – najdłużej na świecie. Na Festiwal Gion składają się dwa wydarzenia: organizowany przez chram Yasaka shintoistyczny rytuał – procesja kapliczek mikoshi mikoshi togyo, oraz organizowana przez lokalnych przywódców dzielnicy Shimogyō parada ozdobnych wozów Yamaboko Junkō. Festiwal rozpoczyna się 1 lipca ceremonią kippu-iri w każdym dystrykcie posiadającym platformę. Ludność wita boga 17 lipca podczas parady sakimatsuri (wcześniejszy festiwal) a odsyła go w drogę powrotną podczas parady atomatsuri (późniejszy festiwal), która ma miejsce 24 lipca. Na trzy dni poprzedzające sakimatsuri oraz atomatsuri ma miejsce yoiyama – zapalane są lampiony na platformach i puszczana jest muzyka charakterystyczna dla Festiwalu Gion. 31 lipca dobiega on końca wraz z letnim festiwalem oczyszczenia organizowanym w świątyni Eki, należącej do kompleksu Yasaka.

Nadzieje lokalnych przywódców na pokonanie zarazy

Kiedy w 869 roku epidemia pustoszyła Kioto, Dwór Cesarski, obawiając się, że jest ona robotą złych duchów, postanowił odprawić ceremonię goryōe aby je uspokoić. Odbyła się ona na brzegu stawu w świątyni Shinsen-en, znajdującej się na południe od Pałacu Heian (Daidairi). W owym czasie, młodzi mężczyźni zamieszkujący stolicę, wysłali z chramu Gion Yasaka do świątyni Shinsen-en trzy kapliczki mikoshi oraz zbudowai 66 platform hoko, po jednej na każdą prowincję ówczesnego kraju, w intencji pokonania zarazy. Mówi się, że to właśnie zapoczątkowało Festiwal Gion. Od tamtej pory przetrwały one wiele katastrof, takich jak Wojna Ōnin czy trzy wielkie pożary ery Edo i za każdym razem były odbudowywane. Mimo iż podczas trwania wojny na Pacyfiku zawieszono organizowanie festiwalu, a w latach 1947-1948 (Shōwa 22-23) odbywał się on nieregularnie, w 1952 roku (Shōwa 27) parada powróciła do swojej formy sprzed wojny. W latach 1955-1965 (Lata 30ste ery Shōwa) wprowadzono jednak pewne zmiany, między innymi ze względu na kwestię ruchu drogowego. Trasa parady została zmieniona, a sakimatsuri oraz atomatsuri zostały połączone w jedno. Jednakże w 2014 roku (Heisei 26), po raz pierwszy od 49, atomatsuri został wznowiony.

Parada platform Yamaboko Junkō znana jako Ruchoma Galeria Sztuki

Platformy, które dodają wspaniałości Festiwalowi Gion można podzielić na 3 kategorie: hoko, yama, kasaboko. Hoko przybiera kształt małego zamku, w którego środku umiejscowiony jest słup z sosny buddyjskiej shingi reprezentujący przylgnięte do niego zarazy i jest ciągnięty przez wózek. Kasaboko wygląda jak elegancki parasol przystrojony różnorodnymi dekoracjami i sosną. Platformy yama dzieli się na dwa rodzaje: hikiyama (ciągnięte) i kakiyama (niesione). Jedyna różnica między hoko a hikiyama polega na tym, że w tej drugiej zamiast sosny buddyjskiej użyta jest zwykła sosna dekoracyjna. Platformy kakiyama natomiast to ruchome sceny teatralne, na których odgrywane są sceny z japońskich mitów, tradycji oraz folkloru. Platforma Hakurakuten jest z rodzaju kakiyama – jej udekorowana sosna jest najwyższa spośród wszystkich podczas Festiwalu Gion, osiągając wysokość 7 metrów.
Ozdabiające platformy cenne barwione materiały z całego świata nazywa się kesōhin, czyli ceremonialne tkaniny. Są to wspaniałe dzieła sztuki pierwszej klasy, które trafiły do Japonii z obcych krajów w okresie Edo, setki lat temu. Z tego właśnie powodu, Festiwal Gion nazywany jest również Ruchomą Galerią Sztuki. Centralny gobelin ozdabiający przód platformy Hakurakuten pochodzi z XVI wiecznej Belgii i przedstawia scenę z Iliady – upadek Troi. Gobeliny jak i ozdobne sznury dekorujące resztę powozu są importowane z Francji.
* Iliada – epos autorstwa Homera, znany z opisu konia trojańskiego.

Uwaga na Chimaki!

Chimaki, czyli talizman przeciw zarazom i tragediom robiony z liści bambusa jest kojarzony z dialogiem pomiędzy poetą Bai Juyi a mistrzem Zen, Dōrinem, a także z amuletami na osiągnięcia akademickie, przyciągające szczęście i chroniące przed niepowodzeniem.